Aynadaki ben miyim, yoksa aynanın kırık yüzümü?
Saçları beyazlamış ruhumun, kan görüntüsü
Gözyaşları, çizgilerde ırmaklaşarak çağlayan, deli fırtına gibi.
Tarak dişleri gibi, kırılmış ifadeler.
Boşlukta uçuşan düşünceler balon misali.
Oysa,Sen değil miydin sevgi ve hoşgörülü, seni üzenlere karşı kulağı tıkalı.
Değil miydin hayata hep gülen gözlerle bakan,
arkasını dönüp gidenlere kırılmadan.
Ey aynadaki yüz,
Sen değil miydin yüreği parçalı.
Ağır kalkan elim,
Hadi, kır aynadaki görüntüyü,
bırak yüzündeki hayal kırıklıklarını,
Hadi değiştir artık çehreni, bakan gözlerinin rengini,
Gör, siyahla beyaz arasındaki güzellikleri.
Bak erguvanlar açtı, bahar mevsimi.
Sevmenin zamanı artık hayatı, kendini…
Yasemin Gürtürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder